2 Ekim 2008 Perşembe

Cocuklarimiz



Çevresiyle iletişim kuramayan, çabuk ağlayıp kırılan, kendini ifade edemeyen çocuklar, ileride sosyal fobiye aday Çocuğun geleceği için anne babalara çok iş düşüyor. Toplumda her 10 kişiden birinin yaşamını etkileyen sosyal fobi rahatsızlığının kökeni çocukluk çağlarına uzanıyor.Uzmanlar, "Çevresiyle iletişim kuramayan, alıngan, çabuk ağlayıp kırılan, mızmız" çocukların ilerde sosyal fobiye aday olduklarını bildiriyor. Psikiyatrist Nihat Kaya, sosyal fobiye aday bir çocuğun nasıl anlaşılabileceğini şöyle anlattı:"Çocuk anne - babaya bağımlıdır, dizinin dibinden ayrılmaz, uzaklaşıp bir yere gidince sürekli ağlar. Akranlarıyla iletişim kuramaz, oyun oynamaz. Bir şey istediğinde kendisi isteyemez, 'Anne baba git sen iste' der. Okulda çok sessizdir, kimseyle arkadaşlık kuramaz, öğretmen soru sorduğu zaman bildiği halde parmak kaldırmaz, öğretmeni tahtaya kaldırdığında, bildiği halde başarılı olamaz, yüzü kızarır, konuşamaz, aşırı heyecanlanır."Kaya, şöyle devam etti: "Böyle durumlarda çocuğa 'Diğer kardeşin ne kadar girişken. Ona bak, ibret al, utan. Sen neden böyle çekingen, utangaç, korkak çocuksun? Kız gibi oğlansın. Git başımdan, senden utanıyorum' gibi ifadeler kullanılmamalı. Çocuk, doğrudan emir veriyor hissi uyandırmadan, doğal ortamlar sağlanarak, ilgi alanlarını keşfederek desteklenmeli."


TIRNAK YEME ALIŞKANLIĞI


OKUL ÖNCESİ ÇOCUKLAR NEDEN TIRNAK KEMİRİR?
Çouğunuz tırnak kemirmeye başladı ise bir şeylerden endişe duymaya başlamış demektir. Endişe diye tanımlanan kavramın altında birçok değişik neden olabilir. Merak, sıkıntı, zaman geçirme, stresi atlatma ya da sadece alışkanlık bu kavramın alt başlıklarıdır. Parmak emme, saç ile oynama, burun çekiştirmede tırnak kemirme gibi çocukların yaptığı benzer hareketlerdir. Tırnak kemirme içlerinde en yaygın olanıdır. Yapılan araştırmalar sonucunda hemen hemen tüm çocukların değişik dönemlerde tırnak kemirdiği saptanmıştır.Yine araştırmalar sonucunda okul dönemi çocuklarının üçte birinin ve ergenlik dönemi çocuklarının yaklaşık yarısının tırnak kemirdiği saptanmıştır. Yaşı ilerlediğinde ise çoğu çocuğun bunu kendi kendine bıraktığı tespit edilmiştir.


NELER YAPILABİLİR?


Ellerini meşgul tutmak...

Eğer çocuğunuz tırnaklarını kemiriyorsa elinde tutması için küçük oyuncaklar, toplar vererek dikkatini o yöne çekebilirsiniz.Tırnaklarını çok kısa keserek kemirmesini aza indirgeyebilirsiniz.
Bekleyip ümit etmek...
Biz anne-babalar içinde en iyi yapılabilecek şey davranışı görmezlikten gelmektir. Tırnak kemirme küçük yaşlarda bilinçsiz yapılan bir hareketttir. Çocuğunuz kemirdiğinin farkında bile olmayabilir. Siz bunu engellemeye çalışarak çocuğun dikkatini bu tarafa çekip fark etmesini sağlarsınız. Ceza vermek küçük yaş çocuklarında konunun giderilmesinde yardımcı olmayacaktır. Baskı yapıldığı zaman çocuklarda ters tepkiye yol açacak ve davranışı daha da tetikleyebilecektir. Tırnak uçlarına bir şeyler sürüp engellemeye çalışmak ise küçük yaş çocukları için anlaşılmaz bir ceza sistemidir. Bu tip önlemler ilkokula başladığı ve kendi kendine bırakmayı istediği dönemde daha etkili olabilir.


Kontrol etmek
Tırnak kemirme, diğer sinirli davranışlarla birleşirse çocuğun üzerinde bir gerilim olduğu sinyalini verir. Eğer çocuğunuz tırnaklarını kuvvetlice kemirip tırnaklarını yara yapıp, kanatıyorsa araştırmacılar doktorunuza danışmanızda fayda olacağını söylüyor .
Araştırmacılar bu konuda ise en iyi yöntemin görmezlikten gelip, tamamen yok saymak olduğunu söylüyor. Önerilen şekilde davranıldığında da alt bezi gibi bir gün aniden hayatınızdan çıkacağını söylüyorlar.

Hiç yorum yok: